Οι δρόμοι της δεξιάς στην Ελλάδα -τι μέλλει γενέσθαι

Του Χάρη Τσουλά (κείμενο για την Εθνική Συνδιάσκεψη της ΟΝΝΕΔ)

 Κάνοντας μια μικρή αναδρομή ,θα λέγαμε πως ο κύριος πόλος του ελληνικού δεξιού χώρου ήταν και είναι ο δικός μας χώρος, η Νέα Δημοκρατία. Ένα κόμμα που μετά την ίδρυσή του από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1974,αποτέλεσε το συνεχιστή της λεγόμενης “παραδοσιακής δεξιάς”. Η Ν.Δ. εμπλουτίστηκε και με στοιχεία του φιλελευθερισμού και του κέντρου τις επόμενες δεκαετίες.

 Σε όλα αυτά τα χρόνια,υπήρξαν κατά καιρούς διάφοροι “εταίροι” της ΝΔ στο χώρο της Δεξιάς,χωρίς να έχουν διαχρονική πορεία.

 Τα τελευταία τρία χρόνια όμως έχουν συμβεί πλήθος αλλαγών,ζυμώσεων και αναταράξεων ακόμα,τόσο σε όλο το πολιτικό φάσμα,όσο και στον δεξιό χώρο.

 Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, είχαμε το -ίσως πρωτοφανές στα χρονικά- φαινόμενο η ευρύτερη δεξιά να περιλαμβάνει πλέον περίπου 4-5 σχηματισμούς συνολικά ! (ΝΔ, Αν.Ελλ., ΛΑ.Ο.Σ., Ε.ΠΑ.Λ και δυστυχώς δυσαρεστημένους παραδοσιακά δεξιούς ψηφοφόρους που προτιμούν Χ.Α.)

 Όλα αυτά συνιστούν ένα σκηνικό κατακερματισμού που παρατηρείται μετά από πολλές δεκαετίες. Προσωπική μου άποψη είναι πως ο πλήρης κατακερματισμός οδηγεί μαθηματικά στην αδυναμία ενός ευρύτερου πολιτικού χώρου που έχει προσφέρει πολλά και σημαντικά και μπορεί να προσφέρει ακόμα περισσότερα στον τόπο,πολύ δε περισσότερο όταν ένα κόμμα εξ αυτής της παράταξης- το δικό μας κόμμα- βρίσκεται στην εξουσία,στην τόσο κρίσιμη για τη χώρα σημερινή περίσταση.

 Αυτό λοιπόν που μπορεί να συμβεί είναι μιας μορφής “επανεκκίνηση”. Και αυτό αφορά κυρίως τον κεντρικότερο πόλο της Δεξιάς, το κόμμα μας, τη Νέα Δημοκρατία. Δεν είναι αναγκαίο να συμβεί με νέο όνομα ή νέα σύμβολα. Αναμφισβήτητα πρέπει να γίνει με ανανέωση πολιτικών και νοοτροπιών.Με προσανατολισμό σταθερά φιλοευρωπαϊκού χαρακτήρα , με σεβασμό στα εθνικά ζητήματα, τις ανάγκες της κοινωνίας και τις αξίες της Πατρίδας συνδυάζοντας κατά το δυνατότερο αρμονικό τρόπο τις αρχές του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού,του κοινωνικού κέντρου και της λαϊκής ελληνικής δεξιάς.

 Δίπλα από αυτή την παράταξη,στο ζωτικό χώρο της Δεξιάς πάντα,θα μπορούσε να σταθεί ένα περισσότερο,χριστιανοδημοκρατικού-συντηρητικού-πατριωτικού τύπου κόμμα,το οποίο όμως θα μπορεί να δώσει έμφαση σε περισσότερο ρεαλιστικές και όχι λαϊκίστικες θέσεις και θα έρθει σε αντικατάσταση ή σύμπτυξη των ήδη υπαρχόντων υπολοίπων σχηματισμών καθώς και με τη συμπίεση έως και οριστική αντιμετώπιση του ακραίου λόγου της Χρυσής Αυγής.

 Σε κάθε περίπτωση,αναγκαία συστατικά για τη συνέχιση της ύπαρξης της παράταξής μας στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής του τόπου είναι τα προαναφερθέντα: Σεβασμός στις αξίες της και στις αρχές της από το παρελθόν,είσοδος νέων,γόνιμων στοιχείων,νοοτροπιών και πολιτικών, ακόμα μεγαλύτερη στροφή σε ορθές,ρεαλιστικές και αληθινές προγραμματικές θέσεις,συμμετοχή νέων ανθρώπων ολοένα και περισσότερο και προ παντός διαρκής επαφή με την κοινωνία,φυγή από την εσωστρέφεια.

πηγή: Δεξιός