Κωστής Χατζηδάκης: «Να μην βάλουμε τα προβλήματα της Νέας Δημοκρατίας κάτω από το χαλί»

Του Άρη Ραβανού

«Έπειτα από μια μεγάλη διαδρομή στην πολιτική - ευρωβουλευτής, βουλευτής, υπουργός - η προσφορά σας είναι να λέτε την αλήθεια» είπε πριν από λίγο καιρό ξένος διπλωμάτης μεγάλης δυτικής χώρας στον Κωστή Χατζηδάκη. Ο ίδιος επιμένει μονότονα ότι δεν είναι η ώρα της κριτικής, αλλά της εθνικής συνεννόησης με παράλληλη  συντριβή του λαϊκισμού για να γιατρευτεί η οικονομία. Αρκετά απελευθερωμένος σε σχέση με την περίοδο που ήταν υπουργός, ο βουλευτής της ΝΔ στη Β' Αθηνών διαφοροποιείται αρκετά από τη στρατηγική των διαφόρων «δελφίνων» του κόμματος και δίνει έμφαση στην αλλαγή κυρίως νοοτροπίας στο κόμμα. Το μείζον για τον πρώην υπουργό είναι να επέλθει συμφωνία με τους πιστωτές.

Εθνική συνεννόηση

Στο τραπέζι το τελευταίο διάστημα έχει τεθεί το ζήτημα της μεγάλης εθνικής συνεννόησης, της οποίας προσωπικά ο κ. Χατζηδάκης ήταν σταθερά οπαδός από το 2009.«Αυτή η συνεννόηση που δεν υπάρχει στην Ελλάδα ήταν και ένα από τα πλεονεκτήματα που είχαν η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Κύπρος» σημειώνει.

Επιμένει ότι νομοτελειακά θα έλθει ένα τρίτο μνημόνιο, ανεξάρτητα από την ονομασία που θα έχει. «Ο κόσμος το έχει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι» λέει. Αναπόφευκτα η συζήτηση πηγαίνει στο περίφημο mail Χαρδούβελη και στην πρόταση της ελληνικής πλευράς προς την τρόικα. «Φυσικά το mail Χαρδούβελη ήταν ηπιότερο» επιμένει και διευκρινίζει ότι το πρόβλημα δεν είναι πολιτικό, αλλά αριθμητικό. «Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αποδράσει από τους κανόνες της αριθμητικής, αλλά αυτό δεν γίνεται» σημειώνει.

Για τον ίδιο οι εκλογές θα οδηγήσουν τη χώρα ακόμη πιο πίσω και όπως λέει «οι εκλογές δεν παράγουν λεφτά». «Ειλικρινά όμως, πιστέψτε με, δεν με απασχολεί το αποτέλεσμα, αν και θέλω να κερδίσει το κόμμα μου. Αυτό που με απασχολεί είναι να μη χάσουμε τη δεκαετία. Δεν θα την πληρώσουν οι πλούσιοι, αλλά η μεσαία τάξη, οι φτωχοί και οι άνεργοι»τονίζει.

Συμμερίζεται την άποψη ότι με την πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης οδηγούμαστε σε περαιτέρω φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης, αλλά θεωρεί πως η συζήτηση γίνεται σε λάθος βάση. «Η κυβέρνηση ενώ θέτει κόκκινες γραμμές για μισθούς και συντάξεις, δεν προβάλλει καμία κόκκινη γραμμή για την ανάπτυξη, τις επενδύσεις, την αντιμετώπιση της ανεργίας»λέει. Υποστηρίζει ότι η μεγάλη πρόκληση για τη χώρα, για όλα τα κόμματα, ακόμη και για τη ΝΔ είναι «πώς θα αλλάξουμε τη συζήτηση από τη διανομή της φτώχειας στην παραγωγή πλούτου, η οποία δεν θα γίνει μόνο με δημόσιες επενδύσεις, αλλά κατά βάση με ιδιωτικές που τις έχουμε ενοχοποιήσει» αναφέρει.

Πρόταση-βόμβα

Μια πρόταση βόμβα για τα εσωτερικά της Κεντροδεξιάς καταθέτει ο κ. Χατζηδάκης, τολμώντας να μιλήσει για αλλαγή της διακήρυξης της ΝΔ που αποφασίστηκε στο συνέδριο της Χαλκιδικής το 1979. Σε ένα θέμα-ταμπού για τη ΝΔ που δεν συζητούν οι περισσότεροι, περιγράφει πώς πρέπει να γίνει η μετεξέλιξη της διακήρυξης του 1979. Αν και τονίζει ότι στη ΝΔ «είμαστε όλοι οι καραμανλικοί», αναφέρει πως η μεγαλύτερη μεταπολεμική πολιτική προσωπικότητα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, το 1974 με την ίδρυση της ΝΔ σε πολλά σημεία υιοθέτησε καινούργιες θέσεις που υπαγόρευε το καινούργιο περιβάλλον της εποχής. «Αν πράγματι είμαστε καραμανλικοί, δεν πρέπει να κοιτάμε στο παρελθόν, αλλά στο μέλλον. Με βάση ασφαλώς τις αρχές που είχε ο Καραμανλής και κάθε μεγάλο κεντροδεξιό ευρωπαϊκό κόμμα» λέει και συνεχίζει: «Το 1979 η Ελλάδα δεν είχε ενταχθεί στην ΕΟΚ, η ενιαία αγορά δεν υπήρχε, ο κομμουνισμός δεν είχε καταρρεύσει, το ευρώ δεν υπήρχε, το Διαδίκτυο δεν είχε παρουσιαστεί, κ.ά. Ενα κόμμα που θέλει να είναι εναλλακτική επιλογή με κεντροδεξιά οπτική πρέπει να μιλήσει για το μέλλον συγκεκριμένα με βάση και τα νέα δεδομένα. Δεν πρέπει να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα»λέει. Για τον κ. Χατζηδάκη το θέμα της ΝΔ δεν είναι ιδεολογικό, αλλά ζήτημα αξιοπιστίας στην παρούσα φάση και να έχει το κόμμα θέσεις προσανατολισμένες στο μέλλον. Χρησιμοποιεί τη φράση «η ΝΔ δεν χρειάζεται ούτε τρικ ούτε ζογκλέρ» για να απαντήσει στα όσα γίνονται αυτή την περίοδο στο εσωτερικό της. Θεωρεί ότι η ΝΔ ως μεγάλο κόμμα συμμετέχει σε έναν πολιτικό αγώνα αντοχής και έχει αντέξει καλύτερα από το ΠαΣοΚ και υπογραμμίζει ότι πρέπει να επιμείνει σε μερικές βασικές αρχές που έχουν όλα τα ευρωπαϊκά κεντροδεξιά κόμματα.

Ασκεί κριτική στις μετατοπίσεις του κόμματός του τα τελευταία χρόνια (σ.σ.: κατά του Μνημονίου, υπέρ του Μνημονίου) που αν και εξηγούνταν σε μεγάλο βαθμό, κατά τον ίδιο, «μπέρδεψαν σημαντικό κομμάτι της εκλογικής βάσης» και προσθέτει: «Υποστηρίζω την αντίληψη του δρομέα αντοχής και σταθερότητας σε πολιτικές που μπορεί προσωρινά να είναι δυσάρεστες, αλλά θα τις δικαιώσει ο χρόνος».

Στα σενάρια περί δημιουργίας νέου φιλοευρωπαϊκού κεντροδεξιού κόμματος απαντά ότι η ΝΔ πρέπει να έχει τη φιλοδοξία να καλύψει ολόκληρο τον χώρο του Κέντρου και της Κεντροδεξιάς ως μεγάλο πολυσυλλεκτικό κόμμα και τονίζει: «Δεν πρέπει να μας γοητεύουν οι λαϊκιστικές σαπουνόφουσκες».