Γιατί το 2015 δεν είναι 1981. Αναπόφευκτη η επιστροφή στη δραχμή με ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία!

του Θεοδ. Βάρδα

Το 2015 δεν ειναι 1981 για τους εξής λόγους :
 1.- Το δημόσιο χρέος το 1981 ήταν 25% και όχι 170% του ΑΕΠ που ειναι το 2015 . 2.- Μέχρι το 2001 το 80% του Δημοσιου χρέους ήταν εσωτερικο ( σε δρχ ) .

 2.- Μεχρι το 2001 η Ελλάδα είχε τον έλεγχο της Νομισματικης πολιτικής της σημαντικό στοιχείο της οποίας ήταν και το εκδοτικό προνόμιο ( τύπωμα νέου χρήματος ).

 3.- Το 2001 η χώρα παραχώρησε την Νομισματική πολιτική στην ΕΚΤ και μετέτρεψε όλο το δημόσιο χρέος σε ευρώ ( σε μη ελεγχόμενο νόμισμα ) .

 4.- Απο το 2001-2009 με την σταθερότητα που προσέφερε η ομπρέλα του ευρώ το Δημόσιο δανειζόταν όσα και όσο ήθελε με χαμηλά επιτόκια ΕΕ στις διεθνείς αγορές .

 5.- Οι Τράπεζες είχαν ύψος καταθέσεων μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της χώρας ( €245 δις) και απεριόριστη πρόσβαση στην διεθνή διατραπεζική αγορά .

 6.- Η ρευστότητα της χώρας ( Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα μέσω Τραπεζών ) απο το 1981-2009 με τον ενα ( έκδοση νέου χρήματος ) η τον άλλο τροπο (πρόσβαση στις διεθνής αγορές) ήταν εξασφαλισμένη και χρηματοδοτούσε όλα τα καπρίτσια του πολιτικού τακτικισμού.

 7.- Απο τον Μάιο του 2010 όλα άλλαξαν όσον αφορά την ρευστότητα. Η χρηματοδότηση του Δημοσίου τομέα μπορεί να γίνει μόνο υπό όρους ( μνημόνια και conditionality ) απο την Τρόικα και του ιδιωτικού τομεα μέσω των Τραπεζών μόνο απο την ΕΚΤ το ΤΧΣ και τον ELA δεδομένου ότι η πηγή ρευστότητας των καταθέσεων διαρκώς μείωνεται ( απο €245 σε €155 δις ) .

 8.- Η κατάσταση αυτη καθιστά την Ελλάδα χώρα η οποία δεν εχει πλήρη κυριαρχία μέχρις ότου απαλλαγεί απο τα μνημόνια .

Προϋπόθεση η κάλυψη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, συμπεριλαμβανομένων και των τόκων, απο τα δημόσια έσοδα καθώς και την δυνατότητα πρόσβασης σε εξωτερικό δανεισμό . Η παραπάνω ανάλυση οδηγεί αυτόματα στο συμπέρασμα ότι μονομερείς πολιτικές ενέργειες ενέχουν τον κίνδυνο διακοπής της χρηματοδότησης Δημοσίου, Τραπεζών, και διεθνών πιστώσεων προς τον ιδιωτικό τομέα.

 Άμεση συνέπεια η στάση πληρωμών η κήρυξη της χώρας σε κατάσταση χρεοκοπίας και η κατάρρευση της διεθνούς πιστοληπτικής ικανότητας της ιδιωτικής οικονομίας για εισαγωγή πρώτων Υλών για την παραγωγή προϊόντων.

 Η επιστροφή στην δρχ, ελλείψει άλλου, θα είναι το αναπόφευκτο Plan B που θα επιβάλει η οικονομική πραγματικότητα .